Lahmacun içi

Lahmacun, açılmış hamurun üzerine kıyma, maydanoz, soğan, sarımsak, karabiber, isot (kırmızı biber) gibi baharatlarla hazırlanan ve malzeme sürüldükten sonra taş fırında pişirilen Levanten Mutfağının bir yemeğidir.

Yöresel olarak Antep veya Urfa diye tartışılması bana biraz garip gelmektedir. Çünkü orta çağ ve öncesi varlığı bilinen hamurlu kıymalı yuvarlak ekmek, Levanten mutfakları, yani Kuzey Mısır, Lübnan, Türkiye, Suriye’den bu günkü Ermenistan’a kadar her yerde görülmüş ve sahiplenilmiştir. Yörede bilinmesine rağmen Osmanlı İmparatorluğu zamanında tanınırlığı artmış ve Anadolu ötesine yayılmıştır.

Ancak isim köküne bakınca lahm b’ajin yani etli hamurun arap kökenli olması daha mantıklı geliyor. Arapça lhm kökünden lahm bi ajin, lahm’acin türemiş ve anlamı (hamur gibi) yoğrulmuş et, hamurlu et olarak belirtilir. (Kaynaklar: etimolojiturkce.com ve İngilizce Wikipedia)

Türkiye’de genellikle limon ve maydanoz ile servis edilir.

Yöresel olarak içler farklılıklar gösterir. Gaziantep yöresinde lahmacun içine maydanoz ve sarımsak koyulur. Şanlı Urfa ise doğranmış soğan koyulur, sarımsak ve maydanoz koymaz. Ermeni mutfağında kırmızı taze biber ve taze nane de konulur.

Yurtdışında Türk, Ermeni, İran restoranlarında bulunur ve Turkish Pizza (okunuşu: Törkiş Pitza) veya Armenian Pizza (okunuşu: aermeniyın pitza) diye bulunabilir.

Hamuru az mayalıdır. Un, su, tuz, maya ve şeker içerir.